Naast dat het eigenlijk zo hoort, zetten we nog even op een rijtje waarom je als club eigenlijk zou moeten willen dat iedereen zich niet met de scheidsrechter zouden moeten bemoeien:
Reden 1: Kritiek brengt minder sportplezier
Ten eerste levert kritiek op de scheidsrechter nooit meer sportplezier op het veld. Vaak juist tot het tegenovergestelde. Soms leidt dit zelfs tot irritaties, woordenwisselingen en zelfs soms tot ruzie. Dat kan nooit het idee van (jeugd)voetbal zijn. Het is zelden vertoond dat kritiek op de scheidsrechter het in een wedstrijd leuker of beter wordt, het maakt dit juist erger.
Reden 2: Trainers moeten de tijd in de spelers steken
Je kunt als trainer tijdens de wedstrijd je tijd steken in twee dingen: bezig zijn met de randzaken? Of steek je tijd in de spelers van jouw team? Waarschijnlijk zal iedereen het liefst voor optie twee kiezen. Daarnaast zal de ‘coaching’ van de scheidsrechter niet als hulp worden gezien en zeker niet leiden tot een betere scheidsrechter. Het is dus verloren tijd. Steek die tijd in het helpen van jouw spelers, dat is precies de taak van de trainer. Daar help je de spelers en de club mee op de lange termijn.
Reden 3: Scheidsrechters maken nu eenmaal ook fouten
Voetbal is een spel van fouten. Als de keeper een kapitale blunder maakt of een spits voor leeg doel mist, dan staan gelukkig de meeste niet als een idioot langs het veld te schreeuwen tegen die speler. Echter, als de scheidsrechter een kapitale blunder maakt, dan is dat opeens niet meer geaccepteerd en dan zie je veel meer mensen reageren. Omdat voetbal een spel van fouten is, is het belangrijk deze te accepteren, teamgenoten, maar ook van de scheidsrechter.
We moeten niet vergeten dat een scheidsrechter gemiddeld 245 beslissingen neemt gedurende een wedstrijd.
Reden 4: Scheidsrechters worden schaars
Als je de gemiddelde voetballer vraagt om een wedstrijd te fluiten, dan zullen ze niet staan te springen. Waarom? Omdat je het eigenlijk nooit goed kan doen als scheidsrechter, alleen maar fout. Het wordt tijd dat het voor iedereen weer leuk wordt om een wedstrijd te fluiten.
Kritiek op scheidsrechter betekent bezig zijn met de korte termijn. Minder kritiek op scheidsrechter betekent meer tijd voor spelers en uiteindelijk betere spelers!
Tegenstanders: ’thuisfluiters’
Een aantal mensen vinden mogelijk dat je kritiek op de scheidsrechter mag hebben. Dan komt vaak het voorbeeld naar voren van die ene thuisfluiter. Natuurlijk lopen er thuisfluiters rond, maar het zijn er echt minder dan we met zijn allen denken.
Stel nu dat er iemand een echte thuisfluiter is? Wat is dat het nut om te gaan schreeuwen langs de kant? Om irritaties op te roepen? Of misschien zelfs wel ruzie zoeken? Werd de sfeer er beter op? En wat hebben de spelers er op de lange termijn van geleerd?
Erger nog: als je het goed praat om tegen die thuisfluiter je mond niet dicht te houden, wat is dan de ‘lijn’ om je mond wel dicht te houden?
Inderdaad, die vervaagt dan enorm. Dus: zeggen we niets tegen ’thuisfluiters’.
Tegenstanders: voetbal is emotie
De andere groep zegt dat voetbal nu eenmaal emotie is. Ten eerste moet je je afvragen of kritiek op de scheidsrechter wel de emotie is die je wilt, en ten tweede zijn het de mensen die vinden dat je kritiek mag hebben vaak niet als scheidsrechter op de velden te vinden.
Dit is een mooie kans voor een cultuuromslag. Een cultuur waar kritiek op de scheidsrechter er niet bij hoort. Een cultuur waarin we ook verkeerde beslissingen van een scheidsrechter accepteren, ook als ze in ons nadeel uitvallen.
Op het moment hebben we vier leden die de SO-III scheidsrechter cursus volgen bij de KNVB.
Wij staan samen voor een positieve beleving op en naast het veld.
“You can’t always be the best. You have to remember that everyone makes mistakes sometimes.” —Aly Raisman
Jean Relou
Technisch Manager Best Vooruit
Mail: [email protected]
